تأثیر چهل روز بیداری و مناجات در بین‌الطلوعین بر آرامش و عزت نفس بانوان جوان اصفهان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی

2 دانشجوی دکترای فیزیولوژی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

3 کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه اصفهان

4 مربی مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.

10.22081/jsr.2023.63876.1015

چکیده

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر بیداری بین‌الطلوعین و مناجات، بر میزان اضطراب و عزت نفس بانوان بخش مرکزی اصفهان است. روش پژوهش، میدانی و شبه تجربی بوده، بدین منظور 45 نفر از بانوان جوان بخش مرکزی اصفهان که به روش داوطلبانه انتخاب شده بودند، به سه گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌‌نامه عزت‌‌نفس پپ و اضطراب کتل بود که در هر سه گروه، به عنوان پیش‌‌آزمون اجرا شد. سپس آزمودنی‌‌ها، به مدت چهل روز، در بازۀ بین‌الطلوعین به وظایف خود عمل کردند. (گروه الف: بیداری و مناجات؛ گروه ب: بیداری و انجام امور روزمره؛ گروه کنترل: خواب). در پایان از همه گروه‌‌ها پس‌‌آزمون به عمل آمد. تحلیل داده‌‌ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. برای آنالیز داده‌‌ها از تفاوت واریانس‌‌های مکرر و آزمون شفه استفاده شد. یافته‌ها نشان داد در متغیر عزت نفس، گروه الف نسبت به گروه ب و کنترل، تفاوت معناداری در ابعاد تحصیلی، خانوادگی و اجتماعی داشتند؛ اما گروه ب، نسبت به گروه کنترل، تفاوت معناداری نشان ندادند؛ همچنین مناجات و بیداری در بین‌الطلوعین تفاوت معناداری را در خرده مقیاس‌های L و O اضطراب گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل ایجاد کرده است. به طور کلی می‌توان گفت بانوانی که در بازه بین‌الطلوعین مشغول مناجات بوده‌‌اند، پس از چهل روز به سطح عزت نفس بالاتری رسیده‌‌ و از میزان اضطراب آنها کاسته شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effect of Forty Days of Vigils and Prayers in the Middle of the Dawn on Peace and Self-esteem of Young Women of Isfahan

نویسندگان [English]

  • Elham Shahzeidi 1
  • Ghasem Zarei 2
  • Razeyeh Farhadi 3
  • Maryam Katani 3
  • Mohammad Sadegh Aboutalebi 4
1 M. A in Counseling, Allameh Tabatabaei University
2 Department of physiology, Isfahan university of medical sciences
3 Master of Counseling, University of Isfahan
4 Instructor of Nursing Care Research Center, Faculty of Nursing, Isfahan University of Medical Sciences
چکیده [English]

This study aims to examine the effect of vigils and prayers on the level of anxiety and self-esteem of women in the central part of Isfahan. The research method was field and quasi-experimental, for this purpose, 45 young women from the central part of Isfahan, who were selected voluntarily, were divided into three groups of 15 people (two experimental groups and one control group). The research tool was the Pep Self-Esteem and Kettle Anxiety Questionnaire, which was implemented as a pre-test in all three groups. Then the subjects performed their tasks for forty days in the middle of the dawn (Group A: vigil and prayers; Group B: vigil and doing daily tasks; control group: sleep). At the end, a post-test was performed for all groups. Data analysis was done on two descriptive and inferential levels. The difference of repeated variances and Scheffe's test were used to analyze the data. The findings showed that in the variable of self-esteem, group A compared to group B and control had a significant difference in academic, family and social aspects; But group B did not show any significant difference compared to the control group. In addition, prayers and vigils in the middle of the dawn have created a significant difference in the L and O anxiety subscales of the experimental group compared to the control group. In general, it can be said that the women who have been engaged in prayer in the middle of the dawn, after forty days, have reached a higher level of self-esteem and their level of anxiety has decreased.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Forty days
  • vigil in the middle of the dawn
  • prayers
  • anxiety
  • self-esteem
  • women