ایلیا، م. (۱۳۸۷). آمین، ایلیا؛ خدا با من است. بی‌جا: مؤسسه علم موفقیت.
اوتو، رودولف. (1397). عرفان شرق و غرب (مترجم و محقق: انشاءالله رحمتی).تهران: سوفیا.
پازوکی، شهرام. (۱۳۸۵). پارادوکس تصوف نزد اساتید و شاگردان ملاصدرا. دوفصلنامه فلسفه، ۳۴(۲)، صص ۹۳-۱۰۸.
پترسون، مایکل تاد؛ هاسکر، ویلیام؛ رایشنباخ، بروس؛ بازینجر، دیوید. (۱۳۷۶). عقل و اعتقاد دینی. تهران: انتشارات قیام.
پراودفوت، وین. (۱۳۷۷). تجربه دینی (مترجم: عباس یزدانی). قم: مؤسسه فرهنگی طه.
توحیدنیا، فرشاد. (۱۳۸۹). آسیب‌شناسی عرفانهای نوظهور در ایران. بروجن: انتشارات افضل.
حمیدیه، بهزاد. (۱۳۹۵). کاوشی معناشناختی در معنویت، دوفصلنامه مطالعات عرفانی، 12(۲۴)، صص ۵-۲۴.
خسروپناه، عبدالحسین. (۱۳۹۰). جریان‌شناسی ضدفرهنگ‌ها. قم: نشر تعلیم و تربیت اسلامی.
خسروپناه، عبدالحسین. (۱۳۹۹). مطالعات تطبیقی در معنویت؛ ملاحظات روش‌شناختی. دوفصلنامه ادیان و عرفان، ۵۳(۲)، صص ۲۷۳-۲۹۳.
رودگر، محمد جواد. (۱۳۸۱). عرفان در مکاتب مختلف، فصلنامه مطالعات راهبری زنان، (۱۶).
سروش، عبدالکریم. (۱۳۸۷). صراط‌های مستقیم. تهران: نشر خیام.
سروش، عبدالکریم. کدیور، محسن؛ ملکیان، مصطفی و مجتهد شبستری، محمد (۱۳۸۱). سنت و سکولاریزم. تهران: انتشارات صراط.
سگال، رابرت. (۱۳۹۸). راهنمای دین‌پژوهی (مترجم: محسن زندی و محمد حقانی فضل). قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
شارپ، اریک جی. (۱۳۹۴). تاریخچه دین‌شناسی تطبیقی. قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
شایگان، داریوش. (۱۳۹۷). آئین هندو و عرفان اسلامی (مترجم: جمشید ارجمند). تهران: نشر فروزان روز.
شاکرنژاد، احمد. (۱۴۰۱). اصول و ضوابطی برای گونه‌شناسی عارفان. فصلنامه اطلاعات حکمت و معرفت، 17(۱۶۲)، صص ۴۱-۴۴.
شریفی‌دوست، حمزه. (۱۳۹۲). کاوشی در معنویتهای نوظهور. قم: دفتر نشر معارف.
شوان، فریتیزوف. (۱۳۹۷). وحدت متعالی ادیان. تهران: نقد فرهنگ.
شهبازی، عبدالله. (۱۳۹۳). مریمیه از فریتیوف شوان تا سید حسین نصر. تهران: انتشارات تیسا.
شیرازی، محمد معصوم. (1339). طرائق الحقایق (مصحح: محمدجعفر محجوب). تهران: سنایی
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (۱۳۷۱). عرفان و عارف‌نمایان (مترجم: محسن بیدارفر). تهران: انتشارات الزهرا.
طاهری، محمدعلی. (۱۳۸۸). انسان از منظری دیگر. تهران: نشر بیژن.
طباطبایی، محمدحسین. (۱۴۱۷ق). نهایة الحکمه. قم: مؤسسه النشر الاسلامی.
عسگری، حسن؛ مصلح، علی‌اصغر؛ داوری، رضا. (۱۳۹۷). بررسی و نقد فلسفه میان‌فرهنگی به‌مثابه رویکرد بینادینی در نگاه ادهر مال، فصلنامه اندیشه نوین دینی، 14(۵۴).
غفاری، حسین. (۱۳۸۵). تصوف یا عرفان: نقدی بر مقاله پارادوکس تصوف نزد اساتید و شاگردان ملاصدرا. دوفصلنامه فلسفه، 4(12).
فعالی، محمدتقی. (۱۳۸۷). آفتاب و سایه‌ها. تهران: نجم‌الهدی.
فنائی اشکوری، محمد. (۱۳۹۴). شاخصه‌های عرفان ناب شیعی، قم: مجمع عالی حکمت اسلامی.
قراملکی، احد. (1395). روش شناسی مطالعات دینی، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
کربن، هانری. (۱۳۶۹). فلسفه ایرانی و فلسفه تطبیقی (مترجم: جواد طباطبایی). تهران: انتشارات توس.
کربن، هانری. (۱۳۸۳). از هایدگر تا سهروردی (مترجم: حامد فولادوند). تهران: انتشارات فرهنگ و ارشاد اسلامی.
کتز، استیون. (۱۳۸۳). معشوقه‌های ایمان ما (مترجم: دانیال شاه‌زمانیان)، مجله خردنامه، (10).
کیوپیت، دان. (۱۳۸۷). عرفان پس از مدرنیته (مترجم: الله‌کرم کرمی‌پور). قم: مرکز مطالعات ادیان و مذاهب.
مارینوف، لو. (۱۳۹۹). پرسش‌های بزرگ؛ درمانی برای خردمندان. تهران: نشر شب‌خیز.
مصلح، علی‌اصغر. (۱۳۹۳). تجربه واحد. تهران: انتشارات علمی.
مطهری، مرتضی. (۱۳۵۷). خدمات متقابل اسلام و ایران. قم: انتشارات صدرا.
مظاهری سیف، حمیدرضا. (۱۳۸۷). جریان‌شناسی انتقادی عرفانهای نوظهور. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
مظاهری سیف، حمیدرضا. (۱۳۹۳). تجربه‌های عرفانی در ادیان. قم: بوستان کتاب.
ملکیان، مصطفی. (۱۳۸۸). درس‌گفتارهایی در مطالعات مقایسهای عرفان. قم: انتشارات ادیان و مذاهب.
ناجی، حامد. (۱۴۰۱). از سنجش نظری تا صیرورت عملی (تناسب آکسیوماتیک)، فصلنامه اطلاعات حکمت و معرفت، 17(۱۶۲)، صص ۲۲-۲۶.
نصر، سید حسین. (۱۳۸۵). دین و نظم طبیعت (مترجم: انشاءالله رحمتی). تهران: نشر نی.
نصر، سید حسین. (۱۳۹۲). جلوه‌های معنویت در جهان اسلام؛ طریقه‌های عرفانی (مترجم: فاطمه شاه‌حسینی). قم: انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب.
یثربی، سید یحیی. (۱۳۸۹). پژوهشی در نسبت دین و عرفان. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
یزدان‌پناه، سید یدالله. (۱۳۹۱). مبانی و اصول عرفان نظری (نگارنده: سید عطاء انزلی). قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
یعقوبیان، محمدحسن. (۱۳۹۵). ریشه‌یابی معرفتی و بازخوانی انتقادی عرفان حلقه، ماهنامه معرفت، ۲۵(۲۲۹) صص ۶۹-۷۹.
یعقوبیان، محمدحسن. (۱۳۹۶). رنسانس قدسی. قم: نشر وثوق.
یعقوبیان، محمدحسن. (۱۴۰۱). تبارشناسی و گونه‌شناسی عرفان تطبیقی در ایران، فصلنامه اطلاعات حکمت و معرفت، 17(۱۶۲)، صص ۳۴-۴۰.
Wolz-Gottwald, Eckard. (1997). The Interculturality of Mysticisim. pp. 227-217.
Mall, R.R. (2000). Intercultural Philosophy. United States: Roman & Littlefield Publishers.
Freiberger, Oliver. (2018). Elements of a Comparative Methodology in the study of religion, Religions, PP. 1-14.
)